โกรธแค้นจัดเครือญาติสาวจนถึงสาแก่ใจ
เรื่องที่ผม จะเล่าถัดไป ขอให้มันเป็นอุทธาหรณ์สำหรับผู้อื่นที่คิดจะทำแล้วกันครับผม ด้วยเหตุว่าผมพบมาพร้อมกับตนเองแล้ว เรื่องของผมมีอยู่ว่า ตอนผมอายุได้ 19 ปิ้งเข้า 20 ในช่วงเวลานั้นผมเรียนอยู่ มหาลัยปี 3 ด้านข้างบ้านผมมีสองสาวพี่สาวชื่อ พิม กับ แพร ซึ่งพิมก็อายุเท่าๆกับผม พิมนั้นงามแบบสาวลูกครึ่ง เนื่องจากว่าคุณยายของคุณเป็นลูกครึ่งประเทศฝรั่งเศส-เวียดนาม ผิวสองสีออกขาว รูปร่างได้ส่วนสัดมากมาย แล้วก็ที่สำคัญก็คือ ทรวงอกใหญ่มาก เทียบกับสาวน้อยเดียวกันแล้วพูดได้ว่ามหาลัยกับมัธยมเลย ส่วนแพรซึ่งเป็นน้องนั้นก็มิได้ด้อยไปกว่าพิมมากแค่ไหน อาจจะเกิดขึ้นได้ก็เพราะเด็กกว่าเลยมองว่าสู้พิมมิได้ แต่ว่าแพรนั้นนิสัยเป็นระเบียบมากมาย พูดได้ว่าเป็นแม่บ้านแม่เรือนตัวจริง ส่วนพิมนั้นเปรี้ยวมากมาย ขนาดที่ว่ากระโปรงนิสิตก็คืบกว่าๆแค่นั้น ที่จริงแล้วพิมกับแพร ก็เป็นญาติห่างๆกันกับผมละครับ ด้วยเหตุว่าลูกของป้าของแม่ผมเป็นแม่ของทั้งคู่คน ผมก็เลยเรียกว่า ป้าเนา ในช่วงเวลานั้นป้าเนาเสียไปแล้ว คุณลุงสอน เลยฝากให้แม่ผมช่วยเลี้ยงดูลูกทั้งคู่ของเอ็ง แต่ว่าพิมนั้นไม่รู้เรื่องว่าเป็นอะไร ไม่ค่อยถูกใจขี้หน้าผมมากแค่ไหน ตราบจนกระทั่งวันหนึ่ง คุณลุงสอนเอ็งจะต้องไปที่ต่างประเทศ ก็เลยฝากแม่ผมให้ช่วยเลี้ยงดูบ้าน แม่ก็เลยให้ผมไปช่วยมองว่าทั้งคู่คนรับประทานอะไรกันหรือยัง ระหว่างเข้าไปผมก็พบแพร ซึ่งแพรพูดว่าจะไปพบเพื่อนฝูงแล้วจะหาอะไรรับประทานมาเลย ผมก็เลยตั้งมั่นจะเข้าไปถามพิม แล้วความโชคร้ายก็มาเยี่ยมผม ในช่วงเวลานั้นผมเข้าไปในบ้านซึ่งพิมอยู่บ้านผู้เดียวแล้วก็พึ่งจะอาบน้ำเสร็จก็เลยนุ่งผ้า ขนหนูอยู่ เพียงพอคุณมองเห็นผม คุณคุณก็ตะเบ็งลั่นบ้าน กล่าวหาผมจะเข้าไปปลุกปล้ำคุณ ผมเลยโชคร้ายครับผม กล่าวยังไงก็ไม่รับฟัง ถึงแม้ว่าจะแม่ผมมายืนกระทั่งถึงว่า ให้ผมมาถามเรื่องรับประทานอะไรหรือยัง ก็โดนกล่าวหาเป็นแม่ลูกเข้าข้างกัน ผมเลยจะต้องเข้าไปอยู่ด้านในห้องขัง 3 วัน รวมทั้งและก็ตามด้วยเรือนจำระหว่างคอยฟ้องอีก 2 อาทิตย์เนื่องจากว่าในช่วงเวลานั้นคุณลุงสอนยังไม่กลับมา ตราบจนกระทั่งคุณลุงสอนกลับมา ผมก็พ้นข้อกล่าวหา เนื่องจากว่าคุณลุงสั่งสอนให้พิมถอนฟ้อง แต่ว่าเรื่องผมมันไม่จบเท่านั้นสิครับผม เรื่องไปถึงแผนกบดี ผมโดนไล่ออกโดยทันที เพียงพอภายหลังพ้นจากความผิด แต่เปลี่ยนเป็นที่อื้อฉาวกันว่า เนื่องจากว่าเห็นแก่อนาคตผม เลยถอนฟ้อง มันทำให้ผมโกรธแค้นมากมาย แต่ว่าแพรก็รู้เรื่องผมดี แล้วก็แน่ใจว่าผมมิได้ทำแน่ๆ
ภายหลังพ้นจากความผิด พิมก็พากเพียรหาเรื่องผมอีก ตราบจนกระทั่งวันหนึ่ง ผมเจอแพรหน้าปากซอยคุณกำลังจะออกเดินทางไปทำรายงานบ้านเพื่อนฝูง แพรพูดว่าอย่าเข้าบ้านคุณนะ เนื่องจากว่าพิมอยู่ผู้เดียว สักครู่มีเรื่องมีราวอีก ผมก็เลยพากเพียรหลีกเลี่ยงแต่ว่าแล้วเสมือนพบบาป ผมพบคุณหน้าบ้านคุณเอง คุณกำลังรดน้ำต้นไม้ แล้วก็เสมือนคุณเจตนาแกล้ง ฉีดน้ำมาใส่ผม ผมก็เลยจะต้องเข้าไปแย่ง แล้วในช่วงเวลานั้นเองที่คุณจะตะโกนร้อง ผมก็เลยจะต้องรีบเอามือปิดปากคุณ คุณก็ดิ้น ดิ้นไปดิ้นมาทั้งยังคุณแล้วก็ผมก็แฉะหมดทั้งตัว มันทำให้ผมแลเห็นรูปร่างของคุณได้อย่างเห็นได้ชัด เนื่องจากว่าเสื้อผ้ามันแนบไปกับตัว คุณมองเห็นเพราะฉะนั้นก็พากเพียรดิ้น เพียงพอหลุดคุณก็รีบหนีเข้าบ้าน ผมก็เลยวิ่งตามเข้าไป ในช่วงเวลานั้นผมมีความคิดว่าผมได้ช่องแก้เผ็ดคุณแล้ว ต้องการกล่าวหาผมปลุกปล้ำคุณนัก เพียงพอเข้าไปในบ้าน ผมมองเห็นคุณรีบวิ่งขึ้นข้างบน เนื่องจากว่าความรีบแล้วก็ความเปีก มันเลยทำให้คุณลื่นตกบันไดมา 3 ขั้น แต่ว่าคุณก็ยังคงพากเพียรหนีขึ้นด้านบนจนได้ แต่ว่าผมก็ตามคุณมาจนถึงทันที่ขั้นท้ายสุด คุณพากเพียรจะผลักผมลงบันได แต่ว่าผมก็คว้าราวบันไดได้ก่อน ก่อนจะไปคว้าเอาแขนคุณไว้ แล้วผมก็จูบคุณโดยทันที คุณอึ้งนิ่งไปเลย ปลดปล่อยให้ผมจูบคุณอย่างงั้น แล้วและก็ตามด้วยการดันคุณไปจนกระทั่งห้องคุณ ผมก็เลยเปิดประตูห้องผลักคุณเข้าห้องไป ก่อนจะล็อคกลอนห้องคุณไว้ คุณสะดุ้งมากมาย ไม่คิดว่าจะมาพบอย่างนี้ ผมไม่คอยช้ารีบตรงเข้าจับกุมตัวคุณไว้ คุณก็พากเพียรดิ้น ผมก็เลยกอดคุณจนถึงแน่น แล้วพากเพียรจะจูบปากคุณ คุณก็ดิ้นสุดกำลัง ผมก็เลยผลักคุณลงไปบนเตียงคุณ แล้วจึงคล่อมทับคุณไว้ ก่อนจะเริ่มจูบปากคุณอีกรอบ พร้อมด้วยพากเพียรคลำกดทรวงอก ล้วงมือเข้าไปในเสื้อยกทรง บีบกดไปที่ศีรษะนมคุณ แล้วก็บีบกดสลับไปๆมาๆทั้งสองข้าง คุณก็พากเพียรดิ้นเพื่อหลุดจากการกดทับของผม ส่วนมือก็พากเพียรดึงมือผมออก คุณดิ้นแรงมากมาย จนถึงครู่หนึ่งคุณก็เริ่มไม่มีแรง ก็เลยปลดปล่อยให้ผมดันจนถึงเสื้อแล้วก็เสื้อยกทรงหลุดออกมากองที่ก้านคอ เพียงพอทรวงอกคุณหลุดออกมา ผมก็รีบก้มตัวไปดูดเลียจุกนมคุณโดยทันที แล้วมือผมก็ทำงานต่อ มันล้วงไปที่ร่องหีคุณต่อโดยทันที ทีนี่คุณอาจจะเริ่มมีแรงอีกรอบ ก็เลยพากเพียรรั้งมือผมไว้มิได้ล้วงไปที่ร่องหีคุณ แต่ว่ามันก็ช้าไป มือผมวางหมับไปที่เนินหีคุณ รวมทั้งแหย่นิ้วเข้าไปในร่องหีคุณจนได้ พอนิ้วผมไปสัมผัสกับร่องหีคุณ คุณก็กระตุกโดยทันที แล้วมือคุณก็เริ่มอ่อนเพลียลง ตราบจนกระทั่งเหลือแค่การประสานมือผมไว้ ปลดปล่อยให้ผมลูบไล้เนินหีแล้วก็ร่องหีคุณอย่างมีความสุข ผมก็เลยแหย่นิ้วไปตามร่องหีคุณตราบจนกระทั่งผมมีความคิดว่าร่องหีคุณเริ่มเฉอะแฉะแล้ว ข้างหน้าคุณก็เริ่มหลับพริ้ม สูดปากตามการดูด กดแล้วก็การแหย่นิ้วในร่องหีคุณ ตราบจนกระทั่งผมสามารถถอดกางเกงคุณแล้วก็เสื้อผ้าของผมออกได้หมด ผมก็เลยเลื่อนตัวทับคุณไว้อีกรอบ ก่อนจะจูบปากคุณไว้ แล้วผมก็เบาๆกางขาคุณออกช้าๆพร้อมด้วยจ่อควยผมเข้าไปที่ร่องหีคุณ คุณยังคงเสียวกับนิ้วผม ก่อนที่จะผมจะจับควชูดเข้าไปในร่องหีคุณ เพียงพอควยผมลอดเข้าร่องหีคุณได้ คุณก็ผวาร้องโอ้ย ออกมาโดยทันที แล้วคุณก็รู้สึกตัวว่ากำลังโดยผมเย็ด คุณก็เลยพากเพียรจะดิ้นแต่ว่ายิ่งดิ้นควยผมก็จมลึกเข้าไปทุกครั้ง ก่อนที่จะผมจะกดจนถึงสุด ผมก็ยกตัวพร้อมด้วยเรียกให้คุณมองควยผมที่มันกำลังจมเข้าหีคุณ คุณก็ดูมันแล้วผมก็ออกแรงกดสุดกำลังอีกรอบ โอ้ย แล้วคุณก็กอดผมพร้อมด้วยจิกเล็บไปข้างหลังผมเต็มๆแล้วคุณก็เริ่มร้องไห้ อยู่กับที่ไม่ดิ้น ไม่ร้องอีกเลย ผมแล้วก็ค่อยๆโยกควยเข้าออกหีคุณอีกรอบ ก่อนจะกดมันเข้าไปอีกครั้ง โอกาสนี้คุณแอ่นผวาอย่างแรง ผมก็เลยติดอยู่ควยไว้อย่างงั้น รวมทั้งมองหน้าคุณ คุณก็ไม่ยินยอมดู พากเพียรหลีกหนีผม ผมก็เลยจับหน้าคุณหันมาจูบปาก ก่อนจะเริ่มโยกควยผมเข้าออกหีคุณช้าๆตราบจนกระทั่งมันเริ่มชำนาญแล้วก็เร็วขึ้น คุณก็ได้แต่ว่าร้องไห้ และชูบั้นท้ายบ้างเป็นบางครั้ง แต่ว่าก็มิได้ดิ้นอะไรอีกเลย ตราบจนกระทั่งผมเริ่มปวดที่ปลายหัวควยผม ผมก็เลยโยกควยออกจนถึงสุดแล้วกดเข้าใหม่จนถึงสุด พร้อมด้วยน้ำเสียวของผมที่มันฉีดเข้าร่องหีคุณอย่างแรง คุณก็กอดผมแน่นรวมทั้งปลดปล่อยให้ผมจูบปากคุณเต็มแก่ ผมติดอยู่ควยไว้อย่างงั้นตราบจนกระทั่งฉีดน้ำเสียวหมดแล้วควยเริ่มหลุดออกมา ผมก็เลยล้มตัวนอนลงด้านข้างคุณ คุณยังคงร้องไห้ แล้วก็หนักขึ้นในขณะที่ผมฉีดน้ำเสียวผมเข้าหีคุณ ผมก็เลยเข้าไปกอด ก่อนจะปลอบโยนคุณดีๆว่า ผมขออภัย คุณมองหน้าผม ก่อนจะตบหน้าผมหนึ่งคราว แล้วคุณก็ยืนขึ้นแต่งตัว ผมก็เลยแต่งตัวผมจนถึงเสร็จ แล้วคุณก็ไล่ผมออกมาจากห้องก่อนที่จะคุณจะล้มตัวนอนลง ผมก็เลยเข้าไปกอดคุณอีกรอบรวมทั้งหอมแก้มคุณ พรุ่งนี้ ผมก็พบข้อกล่าวหาหนักโดยทันที ข้อกล่าวหาข่มขืน หญิงที่ไม่ใช่เมียตน โอกาสนี้ผมจึ้งจะต้องเข้าไปอยู่ในเรือนจำจริงๆแต่ว่าเนื่องจากว่ารับผิด ผมก็เลยโดยไปเพียงแต่ 2 ปีกว่า ก็เลยได้ออกมา พอกลับมาบ้านก็พบว่า คุณลุงสอนเสียแล้ว แม่ผมก็เลยให้ผมไปกราบขออโหสิ แล้วผมก็เจอหน้าแพร แต่ว่าไม่พบพิม จนถึงทราบจากแพรว่า พิมย้ายไปอยู่ที่อื่นๆก่อนที่จะผมจะออกมาจากเรือนจำมาได้ 2 เดือน พร้อมด้วยลูกชาย ซึ่งก็เป็นลูกผมเอง ในช่วงเวลานั้นผมเศร้าใจมากมาย พากเพียรตามหาพิมแต่ว่าก็ไม่พบ ตราบจนกระทั่งเมื่อปีที่ผ่านมา ผมกับแพรก็สมรสกัน ตราบจนกระทั่งเมื่อ 3 เดือนที่ผ่านมา ซึ่งเป็นวาระครบรอบวันตายของคุณลุงสอน ผมกับแพรก็ได้เจอหน้าพิมพร้อมลูกชายอีกรอบที่หน้าหลุมฝังศพคุณลุงสอน แต่ว่าพิมก็มิได้ยอมย้ายกลับมา บอกเพียงแต่ว่า ต้องการที่จะให้ผมกับแพรอยู่ร่วมกันอย่างสุขสบาย ส่วนคุณนั้นก็อาศัยเงินที่บิดามารดาให้ไว้ เลี้ยงลูกชายไป คุณยังขออภัยผมอีกด้วยสำหรับความหลัง แล้วยังบอกกับผมอีกว่าคุณอาจจะไม่สมรสกับคนใดอีก